زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

دادرسی غیابی





رسیدگی قاضی ممکن است با حضور مدعی علیه و یا در غیاب او باشد.


۱ - ضرورت حضور متهم



در حق الله حضور متهم برای رسیدگی ضروری است و در مواردی که موضوع دعوی واجد هر دو جنبه، یعنی حق الله و حق الناس باشد، از لحاظ حق الناس می‌توان غیابی به دعوی رسیدگی کرد و حکم صادر نمود، ولی رسیدگی به جنبه حق الله آن تا زمان حضور متهم، به تاخیر خواهد افتاد. رسیدگی به سرقت از این قبیل است.

۲ - جلب مدعی علیه



اگر مدعی علیه در سفر نباشد یا به لحاظ عذر موجه دیگر نظیر بیماری از حضور در دادگاه معذور نباشد، دادگاه به او اطلاع خواهد داد که جهت رسیدگی در دادگاه حاضر شود. در این صورت اگر در دادگاه حاضر نشود، جلب خواهد شد.

۳ - حکم غیابی



در مورد احکام غیابی محکوم علیه به حجت خود باقی است، لذا اگر حکم صادر شده را نپذیرد، می‌تواند به آن اعتراض کند و دلایل خود را دایر بر برائت ذمه یا جرح شهود مدعی ابراز کند، به هر حال غیابی بودن حکم مانع از اجرای آن نخواهد شد.

۴ - حکم حضوری



حکم حضوری لازم الاجرا است؛ اگر محکوم علیه آن را اجرا نکرد، به درخواست غریم زندانی می‌شود، و در صورتی که محکوم به مالی باشد و محکوم علیه مدعی اعسار باشد، قاضی به اعسار او رسیدگی می‌کند، اگر اعسارش ثابت شود، نسبت به اجرای حکم تا زمان ملائت به او مهلت داده می‌شود.

۵ - پانویس


 
۱. جواهر الکلام، ج۴۰، ص۲۲۰.    
۲. جواهر الکلام، ج۴۰، ص۲۲۴.    
۳. جواهر الکلام، ج۴۰، ص۱۶۴.    


۶ - منبع



قواعد فقه، محقق داماد، سید مصطفی، ج۳، ص۵۱، برگرفته از مقاله «دادرسی غیابی».    


رده‌های این صفحه : اصطلاحات حقوقی | دادرسی | مباحث فقهی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.